City Talent Management?

Z voor zelfbouw en zelfbeheer, 2016-03-17 02:58:52

Een paar weken geleden was ik samen met professionals van tien Europese steden in Gent; dat was in het kader van programma Refill. In dat programma staat tijdelijk gebruik van ruimte centraal; denk aan lege kantoren, braakliggende terrein en verlaten fabrieken. Refill stelt vragen als: wat is tijdelijk gebruik, wat levert het op aan sociale en economische waarden en  - vooral - hoe kan je tijdelijk gebruik vruchtbaar maken aan de stedelijke dynamiek. We hebben die dagen verschillende interessante projecten bezocht, groot en klein.
 
Wat me vooral opviel is de geweldige inzet van de mensen, laat ik ze stadmakers noemen, om van die projecten een succes te maken. Dat doen ze niet voor een paar maanden, maar vaak jaren achter elkaar. De één ontvangt daar een kleine vergoeding voor, de ander helemaal niets. Daar zit mijn grote zorg. Ik heb energieke en talentvolle mensen gezien die waarde aan de stad toevoegen. Maar zonder of met slechts een zeer laag inkomen houden ze dat niet lang vol. Vroeg of laat zal er een moment komen dat het even tegen zit en de motivatie wegzakt. Sommige zullen de handdoek in de ring gooien en op zoek gaan naar een baan met een regulier inkomen. Die zullen ze beslist vinden, want aan talent en doorzettingsvermogen ontbreekt het hen niet. Elke (moderne) werkgever is in zulke competenties geïnteresseerd. Maar dat zou zonde zijn. Vanuit het stedelijke ontwikkelingsperspectief gaat dan zeer waardevol talent verloren.
 
Kan je dat voorkomen? Niet altijd natuurlijk, maar als we daadwerkelijk vinden dat deze stadsmakers waarde toevoegen aan de stad, moet het ook mogelijk zijn om een deel van die waardecreatie terug te ploegen naar deze gangmakers. Vrijwilligerswerk is mooi en nobel, maar niet altijd duurzaam. Zou het mogelijk zijn om businessmodellen te maken waarmee (jonge) stadsmakers van hun werk een echte living weten te maken. In navolging van Human Talent Management zou ik willen spreken van City Talent Management. Steden hebben een groot belang bij het ontwikkelen en vasthouden van innovatieve bedrijven. Vaak denken we dan aan ICT, gaming en aanverwante industrieeen. We realiseren hotspots en incubators om start ups te zo veel mogelijk kansen te geven. Lege gebouwen en braakliggende terreinen zijn in beginsel ook zulke incubators. Jonge stadsmakers kunnen er het vak leren en op vele fronten van betekenis zijn voor de stad. Dat vraagt een benadering die niet alleen is gericht op de fysieke resources, het (lege) vastgoed, maar ook op human talent, de stadmakers.
 
Marc van Leent
Expeditie Refill Amersfoort
City Talent Management?
Een paar weken geleden was ik samen met professionals van tien Europese steden in Gent; dat was in het kader van programma Refill. In dat programma staat tijdelijk gebruik van ruimte centraal; denk aan lege kantoren, braakliggende terrein en verlaten fabrieken. Refill stelt vragen als: wat is tijdelijk gebruik, wat levert het op aan sociale en economische waarden en  - vooral - hoe kan je tijdelijk gebruik vruchtbaar maken aan de stedelijke dynamiek. We hebben die dagen verschillende interessante projecten bezocht, groot en klein.
 
Wat me vooral opviel is de geweldige inzet van de mensen, laat ik ze stadmakers noemen, om van die projecten een succes te maken. Dat doen ze niet voor een paar maanden, maar vaak jaren achter elkaar. De één ontvangt daar een kleine vergoeding voor, de ander helemaal niets. Daar zit mijn grote zorg. Ik heb energieke en talentvolle mensen gezien die waarde aan de stad toevoegen. Maar zonder of met slechts een zeer laag inkomen houden ze dat niet lang vol. Vroeg of laat zal er een moment komen dat het even tegen zit en de motivatie wegzakt. Sommige zullen de handdoek in de ring gooien en op zoek gaan naar een baan met een regulier inkomen. Die zullen ze beslist vinden, want aan talent en doorzettingsvermogen ontbreekt het hen niet. Elke (moderne) werkgever is in zulke competenties geïnteresseerd. Maar dat zou zonde zijn. Vanuit het stedelijke ontwikkelingsperspectief gaat dan zeer waardevol talent verloren.
 
Kan je dat voorkomen? Niet altijd natuurlijk, maar als we daadwerkelijk vinden dat deze stadsmakers waarde toevoegen aan de stad, moet het ook mogelijk zijn om een deel van die waardecreatie terug te ploegen naar deze gangmakers. Vrijwilligerswerk is mooi en nobel, maar niet altijd duurzaam. Zou het mogelijk zijn om businessmodellen te maken waarmee (jonge) stadsmakers van hun werk een echte living weten te maken. In navolging van Human Talent Management zou ik willen spreken van City Talent Management. Steden hebben een groot belang bij het ontwikkelen en vasthouden van innovatieve bedrijven. Vaak denken we dan aan ICT, gaming en aanverwante industrieeen. We realiseren hotspots en incubators om start ups te zo veel mogelijk kansen te geven. Lege gebouwen en braakliggende terreinen zijn in beginsel ook zulke incubators. Jonge stadsmakers kunnen er het vak leren en op vele fronten van betekenis zijn voor de stad. Dat vraagt een benadering die niet alleen is gericht op de fysieke resources, het (lege) vastgoed, maar ook op human talent, de stadmakers.
 
Marc van Leent
Expeditie Refill Amersfoort